1. Ne yaparken kendimi capcanlı hissediyorum? Zamanı unutuyorum, kendimi akışta hissediyorum? Örgü örerken, temizlik yaparken, oyun oynarken hissedildiği çokça söylenir. Başka neler neler?
2. Nasıl ortamlarda, ne tür ortamlarda genellikle bu canlılığı hissediyorum? Neredeyim? Çevremde ne var? Açık havada mıyım? Doğada mıyım? Neler var etrafımda?
3. Kimlerleyken kendimi rahat, anlaşılmış, keyifli, huzurlu hissediyorum? Tetiklenmiyorum, sinir sistemim uyarılmış değil, kaygılı değilim, rahatım. Bu kişilerin ortak özellikleri nedir acaba?

---

Hayatımızın çoğunu bu modda -akışta- geçirdiğimizi düşünsenize, harika olmaz mıydı? Eğer bu soruların cevabını bulabilirsek, akışta olduğumuz anları fark edip bu anları çoğaltmaya çalışabiliriz. Yine fark etmekle başlıyor 🙂

O işi bulabilirsek, akışta olduğumuz halimizden para kazanabilirsek ne mutlu bize, gerçekten çalışmıyor gibi hissedebiliriz. Partnerimizle akışta hissettiğimizi düşünün, ne mutluluk!

Bu sorulara kendi cevabımı da paylaşmak istiyorum:

Uzun yolculuklarda akışta oluyorum. Yolu seyretmek iyi geliyor. Müzik dinlemek, dans etmek iyi gelenlerden. Keyifli sohbetlerde akıp gidiyorum. İyi bir kitap okuyorsam, film izliyorsam değmeyin keyfime. Öylece manzara izlemeyi çok severim; özellikle ağaçlar, deniz, göl, dağlar beni büyüler. Bu blogda zaman geçirmek, bir şeyler yazmak, yazdıklarımı okumak, düzenlemek akışta hissettiriyor. Temizlik yapmak bana iyi hissettiriyor. Bu yazdıklarımdan da anlıyorum ki, işim okumak, yazmak üzerine olsa iyi olurmuş 🙂 Kedim Mio ile geçirdiğim anlar akıştayım kesinlikle.

Sizin cevabınız ne? Yorumlarda buluşalım mı? Hem birbirimizden ilham almış olalım hem de yazalım bir hafıza oluşsun.

Okuma Önerisi

• Akış: Mutluluk Bilimi, Mihaly Csikszentmihalyi