Zihnim sonunda berraklaştı. Ben öyle hissediyorum. Ege’de bir köye yerleşmekle ilgili orijinal bir kararım var.

Sınıfsal bir şey mi bu? Kim Ege’de bir köye yerleşme hayali kurar? Genelde orta sınıftan gelen, kurumsal işlerden sıkılmış beyaz yakalar.

‘Yakalar’ kelimesinin ‘yalaka’ gibi görünmesi gözüme, bir dil sürçmesi mi?

Zor hasılı. ‘Kurumsal’ dediğimiz ne ki? Kurumlarımız ne olunca kurumsal olur? Hepsi giriş-çıkış saatlerini ölçmeye çalışan otomatik portakallar.

Benimki oralarda değil, hakkını yemeyeyim.

Birisi intihar etti aramızdan. En azından yemekte helva çıksın istiyorum. Üstüne konuşmak, dertleşmek, acıyı paylaşmak, yas tutmak istiyorum. Bunu da beraber yapmak istiyorum.

Ama sessizlik hakim. olmamış gibilik hakim.

Ben de Ege’ye taşınmaya karar verdim. Ortalık daha da sesiz olur. Kafamı dinlerim.