Regl olduğum zaman ilk ne hissetmiştim, regl olmakla ilgili bir fikrim var mıydı, ailem yani annem bana regl hakkında bir şeyler anlatmış mıydı pek hatırlamıyorum.

Sanırım okulda bir gün birileri gelip bize bu konuda bir şeyler anlatmıştı. Erkek öğrencileri çıkarmışlar mıydı acaba? Bunu da pek hatırlamıyorum. Ama o gün anlattıklarının ardından bize ped dağıtmışlardı. Biz de bunları utana sıkıla çantalarımızın içine görünmeyecek şekilde tıkıştırmıştık. Şunu net hatırlıyorum ki, akabinde sınıfımızdaki erkek öğrenciler çantalarımıza saldırarak pedleri ortaya çıkarmaya çalışmışlardır. Dağıtılan pedlerin havada uçuştuğunu, bizimse çok ürktüğümüzü anımsıyorum. Adeta ped arbedesi yaşanmıştı. Ama neden? Erkekler neden onlara dağıtılmadı diye içerlemişler miydi, yoksa sizin neler karıştırdığınızı biliyoruz, biz bu oyunu bozarız mı demek istemişlerdi? Yoksa sadece kadınlığımıza mı saldırmışlardı? Kadın düşmanlığı kaç yaşında başlar ki!

Sonraki pedlerimi kendi marketimizden aldım. Çocukluğum ve ilk gençlik yıllarım süresince evimizin altında babamin işlettiği bir marketimiz vardı: Yılmaz Market. Pede ihtiyacım olduğu zaman bazen anneme söylerdim bazen de pedimi kendim alırdım. Markette babamın mı yoksa bir çalışanın mı olduğunu kollayıp öyle alırdım.

Ped istediğimi alçak sesle söylerdim. Babam da pedi, birayı sardıkları gibi, gazete kağıdına sarar, sonra da klasik siyah poşete koyar öyle verirdi. Marketle apartman kapımızın arasında yalnızca birkaç adım olmasına rağmen ped evimize böyle sıkı tedbirler altında girerdi.

Artık yetişkin bir kadınım, etrafımda da yetişkin kadın arkadaşlarım var. İş yerinde ped lazım olduğu zaman, ilgili kişi en sessiz haliyle, biraz da kaşla gözle ped olup olmadığını sorar. Pedi isteyene verecek kişi de gerekli tedbirler çerçevesinde, yani görünmeyecek şekilde pedi isteyene verir. Ped sessizce alınır, bluzun altına sokuşturulur veya çantaya konur öylece tuvalete gidilir. Erkeklerin bunu anlaması, bilmesi hiç istenmez.

Büyük bir sessizlik ve görünmezlik perdesi altında tüm bu işlem tamamlanır. Görevimiz: Bir pedin transferi.

Genelde regl olan kadın regl olduğunu hiç çaktırmamaya çalışır. Başka bir nedenden ağrısı olsa paylaşır ama reglse sebebi canına çeker. Hatta ramazan aylarında regl olduğu için oruç tutmayan kadınlar, sebebin reglden ötürü olduğu anlaşılmasın diye oruç tutmadıklarını belli etmezler. O gün de oruç tutuyormuş gibi davranırlar. Hatta oruç tutmayan diğer kadın arkadaşlarından su, çay, atıştırmalık isterler.

Bize bunu kim öğretti? Ben babamdan ped istediğim zaman gazeteye sarmasaydı, kızım niye sessiz söylüyorsun ne var bunda utanacak deseydi nasıl olurdu? Sanırım başka anneler, babalar da kızlarına bunun gayet normal olduğunu,bu denli gizlenecek, saklanacak bir şey olmadığını söylememişler.

Regl olan eğer erkekler olsaydı acaba bunu erkekliklerinin nişanı olarak göğüslerini gere gere yaşamazlar mıydı? Bu konuda çok espri de yapılıyor. Regl ağrısına iyi gelen bira bile üretilirdi gibi. Ama eminim en azından ped ihtiyacı olan birisi sınıfın ortasına çıkıp “Arkadaşlar pedi olan var mı?” diye sorabilirdi.

Bunu yazınca, belki de bugünlerde kız öğrenciler tam da bunu yapıyordur diye ümitlendim. Yapıyor musunuz?

Eğer size henüz söylenmediyse, benden duymuş olun: Regl olmak güzeldir. Kadınlar regl olurlar. Ped bir temel ihtiyaç maddesidir. Bazı ülkeler pedlerden vergi almazlar, bazı ülkeler vatandaşlarına pedleri ücretsiz olarak temin ederler.

Acaba bazı marketler bu ülkeleri örnek alarak mı ped satışını yasakladı? Umalım ki öyle olsun.

FİLM ÖNERİSİ

Padman, R. Balki, Hindistan, 2018 IMDB: 7,9

Öyküsünü gerçek bir hikayeden alan bu film Hindistan’da ped satışının %12’lerden %88’lere nasıl çıktığını anlatıyor.

Kahramanımız, eşinin regl dönemlerinde ped kullanmak yerine kirli bezler kullanıp hastalanmasında endişelenir. Ona ped satın almak ister ancak ped kullanmak ekonomik olarak pek ulaşılabilir değildir. Bu sebeple eşi ve ev halkı için ped yapmaya karar verir. Ama bu girişimi sandığı kadar kolay olmaz.