Genelde anne babalarımızdan gördüğümüz, toplumdan öğrendiğimiz normlarda anne babalık yapıyoruz: Sorgulamadan, eleştirmeden, kopyala yapıştır yapar gibi. Filtrelemediğimiz için iyilerin yanında kötü gelenekler de geliyor. Böylelikle büyürken mutsuz olduğumuz, anlaşılmıyor hissettiğimiz anları bir sonraki kuşakta yeniden üretiyoruz.
Acaba şiddetli bir iletişim mi kuruyoruz? Acaba çocukların, gençlerin sorgusuz sualsiz itaat etmelerini mi bekliyoruz? Otorite kuruyor ve bu otoriteritemizin sarsılmamasını mı istiyoruz? Özgürlükçü, eşitlikçi, demokratik bir ortam kurabiliyor muyuz? Gençlerin kendilerini ifade edebildikleri, var olabildikleri, nefes alabildikleri, düşünebildikleri, karar alabildikleri, kendi olabildikleri ortamlar yaratabiliyor muyuz?
Ebeveynlikte sizi en çok ne zorluyor? Gençler, sizler nasıl ebeveynleriniz olsun istersiniz? Ebeveynlerinizden ne istersiniz?
Bu listede yer alan kitaplar farkındalığımızı artırsın, fark etmemizi sağlasın:
- Alice Miller kitapları
- Başlangıçta Eğitim Vardı, Alice Miller
- Suskunluk Duvarını Yıkın, Alice Miller
- Yetenekli Çocuğun Dramı, Alice Miller
- Özsaygının Altı Prensibi Kendini Değerli Hissetmenin Psikolojisi, Nathaniel Branden, Diyojen Yayıncılık
- Şiddetsiz İletişim Bir Yaşam Dili, Marshall B. Rosenberg
- Benliğini Arayan Çocuk, Virginia M. Axline
- Zor Bir Ailede Büyümek, Susan Forward
- İyi Aile Yoktur, Nihan Kaya
- Köpek Gibi Büyütülmüş Çocuk, Dr. Bruce D. Perry, Maia Szalavitz
- Yetişin Çocuklar, Selçuk Şirin
Bu okuma listesine siz hangi kitapları eklersiniz?
Ayrıca eleştirel bir bakış açısı için Ebeveynlerin İzlemesi Gereken Fimlere göz atmanızı öneririm.
Kendimizi, İlişkilerimizi, Hayatı Nasıl Yaşayalım? 
Ben de Selçuk Şirin’in Yetişin Çocuklar kitabını ekleyebilirim. Podcastine de buradan erişilebilir:
https://podcasts.apple.com/us/podcast/14-sel%C3%A7uk-%C5%9Firin/id1458003492?i=1000438671385
BeğenLiked by 1 kişi
Harikasın Tugbacim🤩🤩🤩
BeğenBeğen
Benim 14 be 9 yaşında bir oğlun ve bir kızım var. Şuana kadar ebeveynlik üzerine hiç bir kitap okumadım, Elbette değerli yazarların değerli kitapları ve bu kitapların üstünde binlerce değerli bilgi vardır inanıyorum . Ama ben kendi doğrularımı kendim yaptım Hep sevgi üzerine büyüttüm , ne anne oldum ne baba , Arkadaş oldum , doyasıya öptüm , hep sarıldım birlikde uyudım , birlikde uyandım ,,, hep güldük hep eğlendik bol tatil yaptık az ders çalıştık ( tabi derslerde gaza basmamaız gereken yerde çok çalıştık . ) okula az gittik Education at home prensibini biraz abarttık 😂😂😂 5-6 saat yazsam yinede bitiremem bu konuyu..Şimdi bakıyorum gözlerinin içi gülen , arkadaşlarını ve doğa yı seven , pırıl pırıl iki birey yetiştidim. 10 yıl sonra ne derim bilmem ama şuan kendimi çok mutlu hissediyorum, çevrem ve arkadaşlarımın demesiyle örnek çocuklar yetiştirmişim . Sonuçda evladınız varsa sınırsızca sevin , ceza ödül vermeyin , yaptıkları her hareketi sınırlamayın ( yok cips yenmez , yok kola içilmez şu zararlı bu faydalı , 9 da yatılmalı 8 de kalkmalı ) bırakın çocuk eğlensin canının istediğini yesin istediğini giysin … Rahat bırakın isterim , biz hep sınırlarla yaşadık . Babamın beni çok sevdiğini biliyorum ama bir kez sarıldığını hatırlamam. Böyle olmasın sarılın , sevin belli edin , bırakın kitapları dergilleri , konunun uzmanlarını; sınırsızca sevin…..
BeğenLiked by 1 kişi
Uzman gibi konuştunuz siz de, çünkü uzmanlar da neredeyse aynen böyle söylüyor : ) Çok sevin, zaman ayırın, anılar biriktirin, kiyaslamayin, incitmeyin, otorite kurmayın, birey olduğunu kabul edin, destek olun, anlamaya çalışın, cesaret verin, yanında olun, yol gösterin ama dayatmayin. Gönlünüze sağlık velhasil, iyi ki paylaştınız 💕
BeğenBeğen
Okuduklarım içinde bu kitaplara kesinlikle eklenmesi gerektiğini düşündüğüm Adem Güneş-Mahremiyet Eğitimi.
Ebeveynlik çok bileşenli bir denklem. Girdisi çok sonuç çok değişken 🙂 zor ama tatlı telaşeler yumağı. Hem en çok yoran hem hayatı en anlamlı hale getiren..
Arada sıkışmış bir neslin ebeveynleriyiz sanki. Oluruna bırakmak, anı yaşamak ile gelecek kaygısı ile maratonda hissetmek arası bir evre.. Kalp başka söylüyor akıl başka.. çok içinden çıkabildiğim bir durum değil o yüzden konuşmaktan çok dinlemek isterim 🙂
BeğenLiked by 1 kişi
Çok doğru dediniz, girdisi ile çıktışı bambaşka olabiliyor. Unutulmaması gereken her çocuğun biricik, her ailenin biricik olduğu. O yüzden formül yok ama yine de tavsiye edilen belli tutumlar var. Bunları yorumlamak, o ana ve kişiye özgü bir karar vermek bize düşüyor. Esneyebilmek kıymetli : ) Bu bakımdan bizi yeni fikirlerle, veya eleştirel görüşlerle tanıştıran kitaplar çok kıymetli. Dahası filmleri çok önemsiyorum. Hepimize ayna tutuyor. Ben olsaydım burada nasıl davranırdım sorusunu akla düşürüyor.O halde : Paylaştıkça daha iyiye, beraberce 🙂
BeğenBeğen
Uzun zamandır aklımda olan bir filmi izleme zamanı “her çocuk özeldir”
BeğenLiked by 1 kişi
Paylaşımlarınız çok güzel ve bilgilendirici
BeğenBeğen
Çok teşekkür ederim 🙂
BeğenBeğen