Her gün satın aldığımız, alacağımız, alamayacağımız silahlarla ilgili türlü haberlere maruz kalıyoruz. Birçoğumuz “Ne oluyoruz?!” diye soruyordur kendi kendine. Bu sebeple hatırlamakta fayda var diye düşündüm.

Savaşların ne denli korkunç olabileceğini tasavvur etmekte hayal gücümüz sınırlı kalacaktır. Ancak gerçek hayatın ulaşabileceği bir seviye olacaktır bu.

Ne kadar korkunç olduklarını unutmamak, savaşlardan nefret etmek için de yapabileceğimiz en iyi şeylerden biri okumak; çekilen acıları, devam edilemeyen hayatları, toğrağın ağır kokusunu, dönemeyenlerin mektuplarını…

Bu liste onun için:

• Kadın Yok Savaşın Yüzünde, Svetlana Aleksiyeviç
• Yaşam ve Yazgı, Vasily Grossman
• Mezbaha 5, Kurt Vonnegut
• Batı Cephesinde Yeni Bir Şey Yok, Erich Maria Remarque

---

Bir alıntıya yer vermek istiyorum: Lao Tzu‘nun Tao Te Ching‘inden Savaşa Karşı

En iyi silah bile

meşum bir alettir, yaşayan şeylere nefretle dolu.

Yol’u izleyen

ondan uzak durur.

Silahlar meşum aletlerdir,

düşünceli insan silahı seçmez,

ancak başka seçenek yoksa kullanır,

onu da sakin, kayıtsız bir ruhla,

keyif almadan.

Silah kullanmaktan keyif alan

insan öldürmekten keyif alıyordur, insan öldürmekten keyif almak

kaybetmektir göğün altında payını.

Doğru olan, yasını tutmak, ağıtını yakmaktır

katledilen bir sürü insanın.

Doğru olan, cenaze töreniyle karşılanmasıdır

savaştan muzaffer çıkanın.

---